آناکارنینا - جلد 1

من بیشتر این کتاب رو با ترجمه محمد مجلسی خوندم که بنظرم نسبت به ترجمه سروش حبیبی اگه بهتر نباشه بدتر هم نیست. ترجمه حبیبی کمی ادبیه ولی ترجمه مجلسی روان تر هست.
در مورد خود کتاب یکم طولانی بود و من چون وقت نمیذاشتم از نصفه صوتیش رو گوش دادم. البته تو صوتیش فقط داستان آنا کارنینا نوشته شده و داستان له‌وین حذف شده

نگاهی به "آناکارنینا" شاهکار نویسنده اخلاق گرا؛ لئون تالستوی
در جدیدترین نظرسنجی انجام شده از میان نویسندگان و مخاطبان حرفه ای ادبیات داستانی جهان، رمان «آناکارنینا» شاهکار لئون تولستوی، نویسندهء اخلاقگرای روس به عنوان بهترین رمان قرن نوزدهم شناخته شد.
لئون تالستوی، نویسنده بزرگ روس یکی از شاخص‌ترین هنرمندان اخلاقگرای جهان است که آثار و نظریاتش هیچگاه خالی از معانی و آموزه‌های اخلاقی نبوده‌است. تالستوی هیچ وقت در آثارش تنها به امر زیبا بسنده نکرده‌است. "آناکارنینا" رمان بزرگ تالستوی چالشی بزرگ در حوزه اخلاق و ایمان است.
در جستجوی جواب سوالی مهیب
شاید هیچ سوالی در عرصۀ هنر از این تکراری تر نباشد که "وظیفۀ هنر چیست؟". اما هنوز هیچ جواب قاطعی برای این سوال وجود ندارد و شاید علتش این باشد که انسان هنوز دقیقا نمیداند "هنر چیست؟".
لئون تولستوی، نویسندۀ بزرگ روس یکی از هنرمندانی است که تلاش کرده به این سوال پاسخ بدهد. شهرت و شان والای تولستوی مانع از این نشد که وی این سوال را از خود نپرسد. تعجب ندارد که ببینیم بسیاری از نویسندگان بزرگ دنیا از کنار این سوال با بی اعتنایی یا شاید با ترس گذشته اند. حتما خیلی از هنرمندان بزرگ جهان با خود فکر کرده اند "مهم نیست که هنر در ذات خود چیست و چه وظیفه ای دارد. هنر هر چه هست، من دارم به این زبان با مخاطبان خودم حرف میزنم و اثر هنری ام را می آفرینم."
اما تولستوی با چنین جوابهایی از کنار ماجرا نگذشته است. این سوال بزرگ او را نترسانده و مانع صداقتش نشده. نگران این نبوده که دنبال کردن جواب این سوال ممکن است یک عمر اعتبار ادبی اش را به خطر بیندازد. او در کتاب "هنر چیست؟" با شهامت به دنبال پاسخ این سوال و به دنبال وظیفۀ هنر میگردد. نتیجه ای هم که میگیرد ( اگرچه نتیجۀ طبیعی سیر ادبی تمام عمر اوست ) بسیار بزرگ و مهیب است. او در هنر چیست یک سره خط بطلان بر سراسر حیثیت هنر غیر مردمی میکشد.
با این نتیجه گیری تلویحا دو رمان بزرگ خود او نیز زیر سوال میرود اما جانمایۀ این تفکر همان چیزی است که تولستوی در تمام عمر ادبی اش به دنبال اثبات آن بوده است: تلاش برای رستگاری انسان از راه اخلاق گرایی. و بارزترین تجلی این تفکر در رمان آنا کارنینا رخ مینماید.
نام دیگر این رمان بزرگ
آناکارنینا رمانی با دو روایت موازی است که یکی ختم به خیر میشود و یکی ختم به شر! روایت اول مربوط به آنا کارنینا زن جوان و بسیار زیبایی از طبقۀ اشراف است که علیرغم مزدوج و مادر بودن اسیر دلبری های یک جوان اشرافزادۀ جویای نام میشود و ناملایمات فراوانی را از سر میگذراند و نهایتا در ناکامی تمام با زندگی وداع میکند. دروایت دوم داستان "لوین" جوانی با طبع حساس و کنجکاو و سختگیر است که او نیز از طبقۀ بزرگزادگان است. لوین نیز کشمکشهای شدید عاطفی را پشت سر میگذارد اما نهایتا به یگانگی فکری میرسد و درواقع رستگار میشود.
این دو خط سیر فقط در فرازهای مختصری در انتهای داستان بر هم تاثیری بسیار سطحی میگذارند و میتوان به راحتی گفت که تولستوی دارد دو رمان را در یک کتاب برای ما روایت میکند. اتفاقا بخشهای مربوط به لوین نه تنها کمتر از بخشهای مربوط به آنا نیست که چه بسا بیشتر است و شاید نام کتاب باید "لوین" میبود.

خیلی کتاب خوبیه

به نظر خیلی جالب میاد حتما کتاب صوتیش رو دانلود میکنم:-):-):-):-):-):-):-):-):-):-):-)

کتاب خیلی خوب و دارای متنی گیرا و دلپذیره عشقی که زندگی رو نابود میکنه که توی زندگی زناشویی انا وجود نداشته ولی در کنارش به وجود میاد و زندگیشو از هم میپاشونه با کتاب مادام بواری شباهت فراوانی داره ولی بازم دلپذیرو زیباست!

[quote='farbanoo']سلام
لطفا لینک دانلود کتاب آناکارنینا رو با ترجمه سروش حبیبی قرار بدید.
ترجمه سروش حبیبی خیلی روان و شیواست و به دل می شینه .
ممنونم
واقعا همینطوره که میگین.ترجمه های منوچهر بیگدلی خمسه اصلا در حد و اندازه های این رمان ها و نویسندگانشون نیست.

سلام
لطفا لینک دانلود کتاب آناکارنینا رو با ترجمه سروش حبیبی قرار بدید.
ترجمه سروش حبیبی خیلی روان و شیواست و به دل می شینه .
ممنونم

من این اثرو با ترجمه ی آقای حبیبی خوندم و جمله ی آغازینش خیلی درگیرم کرد:
همه ی خانواده های خوشبخت شبیه هم هستند اما خانواده های شوربخت هرکدام بدبختی خاص خود را دارند.

میتوان گفت بعد از جنگ و صلح بهترین کتاب این ابر نویسنده ست از دوستی که لینک دانلود گذ اشتن ممنونم.

با اینکه داستان خیلی قشنگیه و قلم فوق العاده تولستوی رو نمی شه نادیده گرفت ولی در بعضی قسمت های داستان اتفاقایی می افته که اصلا قابل انطباق با فرهنگ ما نیست مثلا در اواخر جلد اول می بینیم که آنا آرکادیونا به تدریج عاشق افسر نظامی ارتش برونسکی میشه در حالی که اون یه زن شوهردار با یه بچه بود و شوهرش اونو بسیار دوست می داشته...در حالی که همچین رفتاری به هیچ وجه در مذهب ارتدکس قابل توجیه نیست...